Dubbel feest bij Kennel Aan den Voorhoeve.

Op maandag 16 mei jl. liet onze Julia weten dat haar draagtijd ten einde liep. Ze was wat onrustig, liep met spulletjes te slepen en wilde niet echt meer naar buiten gaan om haar behoefte te doen. Een lekker bakje eten liet ze ook staan. Voor ons een teken dat er wat stond te gebeuren. Zo tegen 18.30 uur was ze bij Bert op schoot gaan zitten om nog van een beetje rust te genieten. Na wat heen en weer gedraai riep Bert ineens: “Volgens mij is het vruchtwater gebroken”. Terwijl hij Julia van schoot afzette liet zij haar vruchtwater de vrije loop. Bert had ook een deel meegekregen en bracht Julia snel naar de reeds gereedstaande werpkist. De eerste pup liet niet lang op zich wachten. Na een paar persweeën zag de eerste pup het levenslicht. Snel werd de pup van de vruchtblaas ontdaan en losgekoppeld van de navelstreng. Goed droogwrijven en ja….. de eerste ademreflex was er. Even een korte check of alles erop en aan zat, dan het overtollig slijm uit het bekje en neus zuigen en weer door met poetsen. Intussen begon Julia zich ook met het droogmaken te bemoeien en wilde ook even inspecteren wat zij zo-even had gebaard. De pup kroop lekker dicht tegen mama Julia aan, want haar haartjes waren nog een beetje nat en dan koel je nog snel af. Gelukkig had Bert een lekker warm matje onder de handdoek gelegd, zodat hij al snel lekker warm en droog werd. Intussen begon mama Julia alweer met persweeën en nr. twee kondigde zich al spoedig aan.

Afijn, om 21.05 uur waren er vier pups geboren, 2 reuen en 2 teefjes, die er allemaal gezond bij lagen en moeder Julia waakte trots over haar kroost. Bert gaf haar een bakje met vers water en dat ging er wel in. Een beetje eten liet ze nog even staan. Bert verschoonde ondertussen de werpkist en nu lag Julia met haar kroost weer in een – zo lang het duurde – schone werpkist. De pups hadden inmiddels – al dan niet met behulp van Bert – de tappunten voor de melk gevonden en deden zich tegoed aan de heerlijke melk van mama Julia. Dit was het moment voor Julia om te zeggen: “Oogjes dicht en snaveltjes toe”. Haar oogjes zakten langzaam dicht en ze begon aan een kort slaapje, totdat haar kroost begon te zoeken naar de tappunten.

De volgende dag begon voorspoedig. Alle pups blaakten van gezondheid en mama Julia liet zich nu haar eten goed smaken. Het was weer tijd voor de verschoning van de werpkist. Mama Julia keek vreemd op toen Bert de pups even aan de andere kant van de werpkist neerlegde, zodat de verschoning kon worden uitgevoerd. Maar dit verliep voorspoedig en konden de pups op een schone handdoek beginnen aan de volgende drankronde.

Intussen liet Indra luidkeels horen dat er bij haar ook iets stond te gebeuren. Ieder wee, die er kwam, liet ze iedereen duidelijk horen. Voor ons dus een teken dat er weer een nestje aan zat te komen. Nu was Indra bijzonder gegroeid dus we dachten dat daar ook wel zeker 4 pups in zouden zitten. Zo tegen 14.00 uur ging alles wat minder voorspoedig dan bij Julia. Ook reageerde Indra amper op een hormonenmiddel om de weeën iet wat te versterken. Toen dit niet het gewenste resultaat opleverde, heeft Bert de dierenarts gebeld en de situatie voorgelegd. De dierenarts vond het raadzamer om zelf even te kijken en dat betekent meestal dat er een keizersnede aan te pas moet komen om de pups geboren te laten worden. Bert heeft al vaker met dit bijltje gehakt en pakte alle spullen, die hij nodig had om de pups met moeder Indra weer mee naar huis te nemen. Eenmaal bij de dierenarts werd na een eerste onderzoek duidelijk dat de pups met een keizersnede gehaald moesten worden. Indra werd door de assistenten voorbereid voor de operatie, de operatiekamer werd in gereedheid gebracht en de verwarmde kist voor de pasgeboren pups stond al klaar. Nadat Indra geschoren was en inmiddels was verdoofd, kon de dierenarts beginnen met de ingreep. Binnen 20 minuten waren er eveneens 4 pups geboren, nu 3 reuen en één teefje. Aangezien mama Indra niet kon meehelpen met het drogen van de pups moest dit worden gedaan door de assistenten en Bert. Nadat de pup zelfstandig kon ademen, kreeg hij/zij een druppeltje op de tong om het narcosemiddel, dat mama Indra had gekregen, te neutraliseren. De dierenarts was inmiddels begonnen met het dichtmaken van de wond. Na ongeveer een uur en 15 minuten kwam mama Indra weer een beetje bij maar zat nog verdwaasd om haar heen te kijken. Bert had een grote bak meegenomen, waarin een groot aantal handdoeken lage en ook twee kruiken met heet water. Hij moest er natuurlijk wel voor zorgen dat de pups, maar ook mama Indra niet teveel afkoelden of kou zouden vatten tijdens de reis naar huis. Dit verliep voorspoedig en eenmaal thuis nam Bert de bak mee naar binnen en maakte de tweede werpkist in orde. Het warmtematje moest eerst even opwarmen, maar toen dit was gebeurd, konden de pups met mama Indra in de werpkist. Mama Indra begon alweer goed bij te komen van de narcose en keek eens goed naar de pups, die nu zo opeens bij haar Lagen. Het duurde maar heel even of zij begon de pups af te likken en te verzorgen. Voor ons een teken dat zij begreep dat het haar pups waren. Alles goed verlopen en alle pups inclusief die van Julia, groeien voorspoedig.

Nog even een paar foto’s van de beide moeders met hun kroost. Daarnaast ook nog de foto van papa Polarfürst vom Altsiedlerhof.

Over twee weken kunt u lezen over het vervolg van deze twee nestjes. Ook zijn er dan meer foto’s.

Inmiddels zijn er 6 pups besproken: twee teefjes en 4 reutjes. Er zijn dus nog één teefje en één reutje beschikbaar. Wilt u hierover meer informatie, bel dan naar 0523-330199 liefst ’s avonds na 19.30 uur.