Laatste nestje Elsa.
Ook voor onze Elsa was de tijd aangebroken dat zij haar laatste nestje zou gaan krijgen. Bij onze NTC rasvereniging zijn daar in hun fokkersreglement duidelijke regels voor, zijnde dat een teefje maximaal 5 nestjes mag baren. Wij hebben ons van harte aan deze regels geconformeerd. Nu gaat onze Elsa heerlijk met pensioen en mag heerlijk bij ons blijven en genieten van een pupje wat bij haar blijft uit dit nest.
Daar Elsa, die was uitgeteld op de 63e dag, zijnde dinsdag 13 april jl., keken wij dan ook vol verwachting uit naar het moment, waarop Elsa aanstalten begon te maken om te gaan bevallen. De dagen ervoor had ze al weer opnieuw kennis gemaakt met de werpkist, die door Bert weer van een fris laagje verf was voorzien. Het moet er toch netjes uitzien. Wat moeten de kleintjes wel niet denken als ze over twee weken de oogjes open doen. Rust, reinheid en regelmaat blijft het devies.
Maar ook deze dinsdag ging ze ’s avonds rustig slapen en sliep ze de hele nacht door. De volgende dagen bleef Bert op om te zien of er zich een bevalling ging aandienen……maar nee. Elsa sliep de hele nacht door en werd alleen iedere dag een beetje dikker. ’s Morgens vroeg gauw naar buiten om haar behoefte te doen en dan weer snel naar binnen voor het ontbijt. Dit ging zo door tot de vrijdag. Nu was er eindelijk iets aan de hand. Elsa begon met enige regelmaat het interieur van haar werpkist te verbouwen, want het lag volgens haar nog steeds niet goed. Zo vlak voor de middag begonnen de persweeën. Ik vroeg regelmatig aan Bert of er al iets is te zien was, waarop hij ontkennend antwoordde. Tegen vier in de middag besloot Bert telefonisch contact op te nemen met de dierenartspraktijk en hen uit te leggen hoe alles tot nu toe was verlopen. Toen Bert terugkwam, vertelde hij dat het vermoedelijk een keizersnee zou gaan worden, maar eerst zou Elsa nog even worden onderzocht. Alles werd alvast meegenomen naar de dierenarts, rekening houdend met een keizersnee.
Zo rond 5 uur kreeg ik een telefoontje dat het inderdaad een keizersnee ging worden en drie kwartier later belde Bert dat er 4 gezonde pups waren geboren; drie dames en één heer. Elsa werd weer transport gereed gemaakt en zou wanneer ze weer was bijgekomen met haar kroost worden verenigd. Alles werd lekker warm ingepakt en mocht weer naar huis. Wat waren we blij.
Thuisgekomen werden Elsa met haar pups in de werpkist gelegd. De kruiken erbij – Elsa was nog wat koud na de operatie – en de pups erbij, die lagen inmiddels naast de kruiken ook op een warmtemat. Elsa keek eerst nog wat vreemd naar haar pups maar begon al snel haar moederlijke taken op te pakken en de pups een voor een goed af te likken en schoon te maken. Bert hield dit alles nauwlettend in de gaten en zei na een paar minuten dat Elsa wederom een prima moedertje was voor haar jonge kroost. Na een half uurtje lagen alle pups al goed te drinken en kregen zo de noodzakelijk biestmelk binnen.
Nu nog even wat vertederende kiekjes en nu alle tijd voor moeder en kroost om zich voor te bereiden op alles wat gaat komen. Tot het volgende bericht.
