Pups Dakota 6 weken oud.
Wat een drukke week voor de kleintjes. Allereerst kwam op woensdag de chipper. Ze vond de pups prachtig en dat zijn ze dan ook vinden wij. Hoe leuk is het dat dit ook wordt bevestigd door de dierenarts en anderen. De chipper bracht bij de kleintjes de chip in en op dat moment werd de reeds gekozen naam aan de pup toegekend. Vervolgens werd met behulp van een grote wattenstaaf wat wangslijm afgenomen voor het DNA onderzoek. Met dit onderzoek wordt bewezen dat de vader en moeder, die op de stamboom staan vermeld, ook daadwerkelijk de ouders zijn. Dit is onomstotelijk vastgesteld. Mochten de uitslagen niet overeenkomen, wordt er voor de pups geen stamboom afgegeven door de Raad van Beheer.
Na deze nieuwe indruk werden de pups lief door mama schoon gelikt en kregen ze nog wat heerlijke moedermelk. Daarna lekker tegen elkaar aan kruipen en slaaaaaaaapen.
Ook de derde wormenkuur is weer achter de rug. Alle vier hebben ze zich kranig gedragen. De foto’s Laten het zien.








Toen braken voor hen en ons de Kerstdagen aan. Even in alle rust genieten voor allemaal, want op maandag stond het al eerder geplande bezoek aan de dierenarts in de agenda. De afspraak stond na de middag. Dus alle pups en mama Dakota in de auto naar de dierenarts. Eerst werd mama Dakota onderzocht of alles na de bevalling en de afgelopen 6 weken weer terug was bij het oude. Dat was zo. Dakota werd weer geheel gezond verklaard en mocht de onderzoekstafel weer verlaten. Daarna was Colin James aan de beurt. Zijn oortjes en tandjes werden bekeken. Daarna kreeg zijn buikje een grondig onderzoek en tenslotte werden hart en longen door de dierenarts beluisterd. Nog even de chip controleren of het opgegeven nummer klopte, handtekening in het dierenpaspoort en als laatste de eerste injectie. Colin James liet het allemaal gelaten over zich heenkomen. Als laatste nog even wegen en het gewicht noteren in het paspoort. De dierenarts vulde nog even de rest van zijn bevindingen in het paspoort aan en nadat Bert ook zijn handtekening had gezet, was Colin James klaar en mocht hij weer terug in de reisbench. Aansluitend was het de beurt aan Mila, Bobby en Skye. Alles was goed en met een pluim van de dierenarts ging Bert weer met het nest naar huis alwaar de pups in een welverdiende slaap vielen.


Na terugkeer van de dierenarts is Bert ineens druk in de weer met allemaal hekwerken. Hij is iets aan het bouwen naast ons verblijf (werpkist). Zou dit misschien voor ons zijn? We zien allemaal kranten, een soort deken, een zwarte bak en een bakje water en natuurlijk ook een bakje met die lekkere brokjes. Opeens verschijnt Bert naast de werpkist en pakt Bobby en Mila op en zij vertrekken uit de werpkist. Daarna volgen Skye en Colin James. Nu staan ze alle vier in de kamerkennel. Wat is die groooottt!!!! Kunnen we tenminste goed ravotten en rondrennen. En……….natuurlijk ook heerlijk slapen.

Na het onderzoek en de vaccinatie mogen de pups worden vastgehouden. Tot aan die tijd was Bert de enige, die dat deed. Dit om wat dan ook te voorkomen. Op dinsdag stonden dan ook twee bezoekjes ingepland. Allereerst het bezoek voor Colin James. Zijn nieuwe baasjes hadden er een reistijd van twee uren voor over, maar hebben het er volgens ons graag voor over gehad. Hoe fijn is het wanneer je zo’n lekker klein hondje kunt vasthouden in de wetenschap dat deze binnenkort bij je zijn/haar gouden mandje zal krijgen. Tot aan die tijd vindt hier een gedeelte van de socialisatie plaats en vervolgens nog een deel bij de nieuwe baasjes. Wij zeggen ook altijd dat het tijd kost, maar dat het zich later ruimschoots terug zal betalen. Dit en daarnaast een goede puppytraining dragen bij tot een goed kameraadje voor het leven. Donderdag volgt er nog een bezoekje voor Bobby en wellicht later nog een bezoekje voor Mila mochten de baasjes daar nog toe in de gelegenheid zijn.