Pups Fleur inmiddels 4 weken.
Wat doen ze het weer goed en zo leuk om te zien dat de piepkleine ‘molletjes’ langzaam maar zeker aan het uitgroeien zijn naar een echt teckeltje. Mama Fleur zorgt er dan ook heel goed voor en gaat nu en dan even weg bij haar grut om de beentjes te strekken en zoals een echte Aan den Voorhoeve teckel betaamt even lekker op schoot liggen om over het buikje te worden gekieteld en te horen hoe goed moedertje ze is. Net zo als onze andere teckels is zij ook een echte knuffelkont. Niet erg, want wij houden ervan. Even en dan wil ze toch weer terug, want de ‘plicht’ roept. Nauwkeurig wordt iedere pup daar wat nodig schoon gelukt en tot besluit nog heerlijk gevoed. Onder luid gesmak vullen de kleintjes hun buikjes, die zich dan ook flink vullen. Daarna een powernap, want die maakt natuurlijk ook een flink deel uit van de ontwikkeling.
Toch merk je nu dat de wereld zich voor hen aan het uitbreiden is. Was mama of wij daarvoor nog nodig om een kleine rakker weer in het juiste gedeelte van de werpkist te plaatsen, nu kuieren ze al heerlijk door de werpkist en zien ze het scheidingsbalkje niet als hindernis, maar als een welkome afwisseling en kruipen ze dan ook als volleerde acrobaten erover heen. Natuurlijk is mama er wel bij als er ingegrepen moet worden. Zo worden ze steeds zelfstandiger. Tussendoor wordt er heerlijk gespeeld met elkaar en zo nu en dan probeert een kleintje een puppybrokje. Het zal nu niet zo lang meer duren, totdat ze overgaan op Carnibest en puppybrokjes. Daarbij zijn bij enkelen de tandjes aan het doorkomen en dat is voor mama Fleur, zoals jullie zullen begrijpen echt even doorbijten.
Ook zie je de kopjes al veranderen. Ik Herma raak ze nog niet aan, dus Bert showt ze mij uitgebreid en dan smelt mijn teckelhart. Wat een lieve kopjes en wat kijken ze je dan zo schattig aan. Nog even en dan kan ik ze volgen in hun spelgedrag, waardoor de karaktertjes nog wat duidelijker worden en ik dan ook regelmatig aan Bert vraag of ze echt weg moeten. Dat blijft moeilijk, maar om nieuwe baasjes te mogen laten genieten van deze heerlijke knuffels is natuurlijk ook fantastisch en uit ons hart zijn ze nooit meer. De eerste bezoekjes staan inmiddels al gepland en wij zijn altijd zo benieuwd naar de reacties. Bij menigeen slaat het teckelvirus dan ook al toe. Zeg niet lieve lezers dat wij jullie niet hebben gewaarschuwd. Je hoort ook vaak: ‘Eens een teckel altijd een teckel’.
Deze week natuurlijk weer de tweede keer ontwormen en waar nodig een manicure. Een vast terugkerend ritueel wat door de pups niet altijd even enthousiast wordt ontvangen, maar ja, wat moet moet, zullen we maar zeggen. Tot besluit nog weer wat foto’s. Want dat zegt natuurlijk nog meer dan de mooiste berichtjes. Er zijn nog twee prachtige dametjes beschikbaar, die bezocht kunnen worden. Bel gerust voor meer informatie cq. een bezichtiging. Mocht u nog vakantieplannen hebben. Wees gerust de pups kunnen gerust wat langer bij ons blijven. Zeker geen straf.
Nog even een kleine toelichting, de pups met het groene en blauwe bandje zijn de reutjes; Waldi en Kik. Volgende week weten wie wie is. Van de dames met het gele, rode en roze bandje zijn er dus nog twee beschikbaar.
