Pups Fleur inmiddels al 7 weken oud.
Iets later dan normaal weer een berichtje. We wilden alles wat moest gebeuren met de pupsels even meenemen in dit bericht.
Het begon allereerst met het bezoek van de chipster van de Raad van Beheer. Zij kwam om de DNA af te nemen en de chip aan te brengen, daarbij vindt met enige regelmaat een controle plaats van de ruimte, waarin moeder en pups zich bevinden – denk hierbij aan werpkist en later de kamerkennel. Er wordt gekeken naar hygiëne, veiligheid en mogelijkheid voor de moeder wanneer ze zich even wenst af te zonderen van haar pups. Het is nogal wat zo’n zestal die regelmatig gebruik wensen te maken van mama’s melkbar. Hoe gek Fleur ook is met de rakkertjes met die scherpe tandjes, is het voor haar afzien, maar ze doorstaat het met flair. Ons ‘blijde ei’ blijft blij. We zijn dan ook reuzetrots op haar en heel stiekem zie ik bij sommige pups dat het vrolijke en ondeugende en schalkse karakter zich al wat ontwikkelt. Zo leuk zo’n gezellig en vrolijk stel. Ze reageren ook al steeds beter en zijn gek op aandacht en het is dan ook een zeer vrolijke boel. Daar word je dan wel hongerig en moe van. Mama wordt geroepen door haar kroost en vervult met veel liefde en geduld haar mama-taken. Daarna kruipen ze heerlijk bij elkaar om van de welverdiende rust te genieten.
Zelfs de chipster viel het op dat de pups zo gemakkelijk waren en zonder een kik de DNA-afname en het injecteren van de chip lieten gebeuren. Mama Fleur lette natuurlijk goed op of alles naar behoren verliep. Al met al een succesvolle middag.
De afgelopen week stond de afspraak gepland voor het gezondheidsonderzoek en de eerste enting. Het was wederom een dolle boel. Voor allemaal geen traumatische ervaring, maar allemaal nieuwe ervaringen, zoals de eerste autorit. Gezellig met elkaar in de transport box.
Toen een vriendelijk meneer – ze zeggen dierenarts-, die veelal samen met behulp van Bert de pups na elkaar zorgvuldig beluisterde, bevoelde en nauwkeurig in de oren, ogen en naar het gebit keek en tot besluit de eerste enting. Zonder problemen ondergingen ze dit alles en Bert kreeg een groot compliment dat het weer een gezond nest was en hoe mooi glanzend ze eruit zagen. Ja, dat kun je wel aan meneer de fokker overlaten.
Tot besluit wat fraaie foto’s van de knapperds, die inmiddels allemaal trotse en lieve baasjes hebben gekregen. Nog even en dan gaan ze naar hun gouden mandjes.
Tot het volgende bericht en veel leesplezier!
